زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

دشمنی منافقان (قرآن)





نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش‌- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری.
[۴] فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است‌ در این مقاله آیات مرتبط با دشمنی منافقان معرفی می‌شوند.


۱ - دشمنى با خدا



دشمنی منافقان، با خداوند و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله:
۱. يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ‌ ... أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحادِدِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نارَ جَهَنَّمَ خالِداً فِيها ذلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ‌ يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِي قُلُوبِهِمْ‌ ....
۲. إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ‌ لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‌ ... مقصود از «قوم» منافقان است.

۲ - دشمنی با پیامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله



••• دشمنى منافقان مفسد با پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله:
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى‌ ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ‌ وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‌ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ.

••• دشمنى منافقان با محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله، موجب تصميم آنان به اخراج آن حضرت و مؤمنان از مدینه:
وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ‌ ... هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ‌ يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَعْلَمُونَ.

۳ - دشمنی با مسلمانان



منافقان، سرسخت‌ترين دشمن مسلمانان:
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ‌ ... وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلى‌ ما فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصامِ‌. آيه، مربوط به منافقان است و «ألدّ الخصام» يعنى أشدّ المخاصمين خصومة. از جهت دشمنى سرسخت‌ترين دشمنان اند.

۴ - ویژگی دشمنی منافقان



منافقان، دشمنانی ظاهر فريب:
وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ‌ ... هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ‌ ...

۵ - برخورد با دشمنی منافقان



لزوم دورى كردن از منافقان، به دليل دشمنى آنان با مؤمنان:
وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ وَ إِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ.

۶ - عاقبت دشمنی منافقان



دشمنى منافقان، موجب نفرین الهی:
وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ‌ ... هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قاتَلَهُمُ اللَّهُ‌ ....

۷ - پانویس


 
۱. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۵، ص ۱۷۷، «نفق».    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۵۰۲، «نفق».    
۳. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج ۱، ص ۶۱۸، «نفقت».    
۴. فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
۵. نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، ج ۲، ص ۴۲۴.    
۶. توبه/سوره۹، آیات۶۲-۶۴.    
۷. مجادله/سوره۵۸، آیه۲۰.    
۸. مجادله/سوره۵۸، آیه۲۲.    
۹. ابن عاشور، طاهر بن محمد، تفسیر التحریر و التنویر، ج ۲۸، ص ۵۷.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۲۰۴.    
۱۱. بقره/سوره۲، آیه۲۰۵.    
۱۲. منافقون/سوره۶۳، آیه۴.    
۱۳. منافقون/سوره۶۳، آیه۸.    
۱۴. بقره/سوره۲، آیه۲۰۴.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص ۵۳۴.    
۱۶. منافقون/سوره۶۳، آیه۴.    
۱۷. منافقون/سوره۶۳، آیه۴.    
۱۸. منافقون/سوره۶۳، آیه۴.    


۸ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۲۲، برگرفته از مقاله «دشمنی منافقان».    


رده‌های این صفحه : دشمنی | موضوعات قرآنی | نفاق




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.